روز بیستم:

تمرین آزادگی...
وقتی حرمت شکن از حرمت بگوید!وقتی آب سر بالا برود!وقتی قورباغه ها ابو عطا بخوانند!بدان همان وقتی رسیده که تو بی نیاز از هیچ جادوگری و بی نیاز از هر معجزه ای می توانی بعد از هزاران سال بفهمی ...
و من آنروز معنی اهل کوفه...حسین(ع)...حر...شمر بودن را خوب فهمیدم... من آنروز مظلومیت را دیدم...من آنروز حق را غرقه در خون با دستان خالی در برابر باتوم فهمیدم... من معنی ماه "حرام" را در رنگ قرمز خون خوب فهمیدم...
آخه آنروز عاشورا بود...
آخه ایران کربلا شد.
آخه حسین(ع) برای همه زمان ها و حسین(ع) برای همه نسل هاست و هنوز راه آزادی و آزاده بودن طولانی ترین راههاست و در همه ی این خوب فهمیدن ها عجبا که فهمیدن این یکی از سخت ترین سخت هاست که اگر "دین ندارید لااقل آزاده باشید"وهزاران سالی می شود که تو رفتی و هزاران سالی می شود که سهم بیشترین ها از تو در فهمیدن تو به همان صف غذا ختم میشود!که فهمیدن غذایی که به اسم تو است از فهمیدن راه تو آسان تر است!
...و من آنروز شنیدم صدایی را که هنوز فریاد می زد : آیاکسی هست آنها را یاری کند؟